صمد بهرنگی در ۲ تیر ۱۳۱۸ در چرنداب تبریز در خانوادهای فقیر چشم به جهان گشود. او در دانشسرای مقدماتی تبریز به تحصیل ادامه داد و در ۱۳۲۶ از آن جا فارغ التحصیل شد. صمد در سن ۱۸ سالگی آموزگاری پیشه کرد و در رشته ادبیات انگلیسی در دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی دانشگاه تبریز به طور شبانه به تحصیل پرداخت که در سال ۱۳۴۱ این دانشکده را به پایان رسانید. او داستان نویسی را در سال ۱۳۳۹ با نوشتن داستان «ترخون» شروع کرد که تا آخر عمر ادامه داد. در عین حال او آثاری از نویسندگان ترک و انگلیسی را به فارسی و از فارسی به آذری ترجمه نمود و اشعاری از احمد شاملو، اخوان ثالث، نیمایوشیج و فروغ فرخزاد را به آذری برگرداند
صمد بهرنگی یکی از روشنفکران چپ و متعهد کشور ماست که در بالا رفتن درک طبقاتی روشنفکران از جامعه خدمات سترگی انجام داده است.
از آثار مشهور او میتوان: ماهی سیاه کوچولو، یک هلو هزار هلو، بیست و چهار ساعت در خواب و بیداری، کوراغلو و کچل حمزه، اولدوز و کلاغها، اولدوز و عروسک سخنگو، را نام برد.
معروف ترین نوشته او کندو کاوی در مسائل تربیتی ایران - نوشتهء ۱۳۴۴، است که معروفیت خاص و عام دارد.
در مورد مرگ این نویسندهء انقلابی هر کس چیزی میگوید ولی حقیقت هنوز روشن نیست.