گردانندگان این سایت تعداد اندکی از کمونیست‌های ایرانی هستند که بحران کنونی جنبش اخیر مردم را ناشی از نبود ستاد رهبری کننده پرولتاریای ایران میدانند و بر این نظر هستند که در یک کشور سرمایه داری مثل ایران و یا آلمان، سرنوشت مردم در کل و پرولتاریا به طور خاص، بستگی مطلق به سرنوشت مبارزه طبقاتی در درون جنبش کمونیستی این کشورها دارد. حدود ۹۰ سال پیش حزب کمونیست ایران توانست با نیروی مسلح خود و پرولتاریای تا اندازه‌ای متشکل، با تشکیل جبهه واحد، بخشی از ایران را آزاد کند و از آن زمان تا کنون جامعه ایران گام‌های بزرگی را در راه تکامل سریایه داری برداشته است و از این جهت شرایط مساعدتری از آن دوران برای ایجاد حزب کمونیست رهبری کننده طبقه کارگر ایران وجود دارد. علت بحران در جنبش کمونیستی ایران را باید در توطئه‌های مستقیم سرمایه داری حاکم، نفوذ ایدئولوژی بورژوازی و کثافات خروده بورژوازی، به صورت ترس از همدیگر، ترس از مبارزه طبقاتی، هراس از از دست دادن محفل، گروه و یا سازمان خود در جریان وحدت، ارزیابی نمود. بر این پایه است که محافل، گروه‌ها، سازمان‌ها و احزاب درون جنبش کمونیستی ایران، برای فرار از وحدت، معیارهای ویژه‌ای را اختراع می‌کنند تا از زیر مسئولیت این وظیفه سترگ شانه خالی کنند. این معیارهای قلابی در امروزه به صورت؛ مائوئیسم، استالینیسم، لنینیسم، انورخوجه‌ایسم، کونزالیسم، حکمتیسم، تروتسکیسم و همچنین، نقطه نظر سیاسی را محور وحدت قرار دادن، خود را ظاهر می‌سازند. هر گروهی برای خود یک ایسم اختراع کرده، تحلیل خود را از جامعه ملاک قرار داده و با آن به خود ارضائی نشسته است.
ما معتقدیم که امر وحدت جنبش کمونیستی ایران با قبول ۶ نکته زیر قابل تحقق است. با این شش نکته می‌توان و باید به وحدت فرماندهی جنبش کمونیستی جهت مبارزه و فروپاشی نظام سرمایه داری تحقق بخشید و در عین حال تحت مرکزیت دمکراتیک درون حزبی به مبارزه ایدئولوژیک مثبت دامن زد.
جنبش کمونیستی ایران در دوران اخیر همانند طویله اوژیانس باید لاروبی شود تا از کثافات طبقات غیر پرولتری پاک گردد.
معیارهای ما برای وحدت و یکی شدن جنبش کمونیست در جهت ایجاد حزب کمونیست ایران، حرکت در سمت پیوند با طبقه کارگر و حداقل اصولی است که یک مارکسیست را از یک رفرمیست جدا میسازد. اضافه کردن معیارهای دیگر بر این معیارهای پایه‌ای جز تلاش برای فرار از وحدت و یکپارچگی جنبش کمونیستی نیست. در درون حزب کمونیست سرتاسری که با این معیارهای حداقل تشکیل میگردد، هر فردی میتواند و باید برای تحقق آن معیارهائی که معتقد هست بر مبنای ارجحیت حل مسائل مبارزه کند تا حزب به وحدت نوینی دست یابد.